برای بسیاری از منجمان، ماموریت ماهواره LCROSS در بعدازظهر جمعه به وقت ایران به پایان رسید؛ سکوی پرتابی سنتاور طبق برنامه به گودالی در نزدیکی قطب جنوب ماه برخورد کرد و بسیاری از تلسکوپهای بزرگ زمین لحظه لحظه این رویداد را با ابزارهای علمی خود ثبت کردند. اما درحالیکه تقریبا همه انتظار داشتند تودهای عظیم از غبار برفراز گودال پخش شود و حتی درخششی در نور مریی دیده شود، چیزی دیده نشد. آیا این ماموریت شکست خورد؟
ناسا در بیانهای رسمی اعلام کرد که برخورد پرتابه سنتاور با حفرهای در قطب جنوب ماه کاملا موفقیتآمیز بود و آن قدر غبار و خاک آزاد کرده که بتوان از وجود آب در ماه آگاه شد. به گفته دانشمندان ناسا، ظهور درخششی در تصاویر فروسرخ بلافاصله پساز برخورد ثبت شد و تصاویر بعدی، وجود گودالی به عرض 20 متر را در محل برخورد تایید کرد، اما تحلیل اطلاعات بدست آمده از این ماموریت زمانبر خواهد بود و به این زودیها نمیتوان در مورد وجود آب در این منطقه اظهار نظر کرد.
فضاپیمای LCROSS به دوربینهای فروسرخ، نور مرئی، رادیومتر و طیفنگارهایی مجهز بود تا غبار ناشی از برخورد را در جستجوی آب بررسی کنند. علاوه بر آن، مدارگرد شناسایی ماه (ال.آر.او) ، تلسکوپ فضایی هابل، بسیاری از رصدخانههای حرفهای زمین و حتی تلسکوپهای منجمان آماتور، این منظره را لحظه به لحظه ثبت کردند. اما تصاویر ثبتشده توسط تلسکوپهای بزرگ زمینی، از جمله تصویر تلسکوپ 5 متری پالومار که چند ثانیه پس از برخورد از منطقه گودال کابئوس عکسبرداری کردند، هیچ نشانهای از برخاستن توده غبار و بازتاب نور خورشید از آن را نشان نداد. این شواهد نشان میدهد توده غبار آزاد شده، اما حجمش به اندازهای نبوده که بتواند از ژرفای گودال بیرون بیاید.
پژوهشگران حفره کابئوس را به تازگی و بر اساس اطلاعات بدستآمده از نقشههای فراوانی هیدروژن در سطح ماه انتخاب کرده بودند، چراکه بهنظر میرسد این منطقه حاوی منابع بیشتری از آب و یخ باشد. به گفته دانشمندان، عدم برخاستن غبار مورد انتظار در این برخورد میتواند اطلاعاتی در مورد ساختار خاک درون این گودال و زاویه برخورد را عیان سازد؛ اما هدف اصلی از این برخورد، آشکار کردن نشانههای آب در طیف غبار آزادشده از چند متری زیر سطح خاک ماه در این گودال بود. باید منتظر ماند و دید آیا این ماموریت 79 میلیون دلاری توانسته است در دستیابی به هدف خود موفق شود یا خیر.